Angelo Verploegen (Oss, 1961) studeerde muziekwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam en jazztrompet aan het Sweelinck Conservatorium. Hij speelde in de Frank Grasso Big Band, met Corrie en de (grote) Brokken, de Bik Bent Braam, Zut Alors e.v.a. Hij was leider van de fameuze groep The Houdini’s waarmee hij 9 albums maakte. Onder eigen naam en met anderen maakte hij diverse albums, met “A handful of stories” heeft hij een album gemaakt waarop hij een terugblik maakt op zijn 25 jarige carrière als jazzmuzikant. Dat laat hij horen door zeven van zijn composities die hij in de loop van zijn carrière heeft geschreven. Dat gebeurt met de volgende bezetting: Nils van Haften op tenorsaxofoon, sopraansaxofoon en basklarinet, Marc van Roon op piano, Guus Bakker op contrabas en Jasper van Houten op drums, Angelo is hier te horen op flugelhorn. De composities variëren tussen een vorm van terugkijken, beelden van het leven en verhalen omgezet in muziek, daarbij maakt hij gebruik van alle mogelijkheden die de jazz biedt, van klaar en duidelijk gebaande paden tot pure improvisatie.

Zo is het openingsnummer “Hub’s Hub” een ontroerend eerbetoon aan Hub van der Laar, een Nederlandse meester bouwer van trompetten en flugelhorns, een inspiratiebron voor Angelo en de bouwer van zijn flugelhorn maar die tevens een diepe vriendschap met hem onderhield. Het is een heerlijk nummer dat deels doet denken aan de aanstekelijke muziek uit de jaren ’60 op het roemruchte Blue Note label. De compositie “Brad’s Feast” ontstond in de morgen nadat Angelo voor het eerst het Brad Mehldau Trio had gehoord in het Bimhuis. Het magische optreden bracht hem in een gelukzalige toestand, de melodie ontstond in zijn hoofd toen hij zijn kinderen naar school bracht op de fiets. Hij nam dit nummer op met verschillende bezettingen, dit is de eerste met een quintet. “Monkey Business” is een eerbetoon aan Thelonius Monk, waaraan Angelo ooit een compleet album wil weiden. Ik hoop het van harte want evenals Angelo ben ik een fervent fan van een van de meest intrigerende jazzcomponisten/pianisten. Zijn invloed is hier duidelijk aanwezig, kortom superieure muziek.

“Kikker en de Horizon” werd geschreven voor het Tony Overwater Quintet ter begeleiding van een verhaal van Max Velthuis, schrijver en illustrator van kinderboeken met dierenkarakters, ze speelden talloze theatervoorstellingen om zijn verhalen en tekeningen te presenteren met hun muziek. Het verhaal gaat over Kikker, die het reizen overwaardeert en romantiseert, hij staat erop om dat te doen met de reiziger Rat. Kortom een leuk verhaal dat hier op de juiste humoristische wijze wordt vertolkt. De manier waarop wordt gemusiceerd, tovert als het ware de beelden van Kikker en Rat voor de ogen, sterk, muziek die letterlijk verhalen verteld, uitermate geslaagd. “Little Dancer” is het enige nummer dat niet van de pen van Angelo is, maar van collega trompettist/componist Tom Harrell , Angelo wilde een toepasselijke jazz standard opnemen en dit schoot in zijn gedachten toen zijn kleinkind werd geboren. Het album eindigt met “By the end of the day” de meest recentste compositie op dit album, een gevoelvolle beschouwing van onze tijden. Een geweldig album van een superieure muzikant, waarvan ik graag nog meer wil horen.

Jan van Leersum.